Мазкур мақолада Аллоҳнинг зот ва сифоти ҳамда сўфиёна комиллик тушунчаси ҳақида фалсафий фикрлар баён қилинган. Ҳар бир инсон Ҳақ исмини ёдда тутиши, уни тилу дил билан тинимсиз такрорлаши лозимлиги таъкидланган. Шунингдек, шоирнинг мақсад-муддаоси баён қилиниб, Навоий мени от истамакдан қутқарсанг, дер экан, худпарастлик, ном кибри каби иллатдан халос бўлишни исташи мисоллар орқали далилланган. Мақолада шоирнинг мақсади шугина эмас, у ном кибридан қутулмоқ билан қаноатланадиган инсон ҳам эмаслиги хусусида сўз борган