Filologiya flmida badiiy asar turli maqsad va nuqtayi nazarlardan o‘rganiladi. Badiiy asar xalqi tili o‘ziniing barcha imkoniyatlarini bor bo‘yicha namoyon qila oladigan, yozuvchining mahorat darajasiga ko‘ra bu imkoniyatlami to‘laligicha ishga solish mumkin borlgan o‘ziga xos maydondir. Bu imkoniyatlar cheksiz-chegarasiz bo‘lib, muayyan asarda uning ro‘yobi masalalarini o‘rganish, avvalo, yozuvchining badiiy til borasidagi mahoratini, qolaversa, xalq tilidagi ifoda vositalarining boyligini namoyish etishga asos bo‘ladi.