Барои дуруст иҷро кардани суруд аввал онро бо диққат гуш кардан лозим аст. Сурудро дар ҳолати қоматро рост нигоҳ доштан, рост истода ё ки нишаста хондан лозим аст. Пеш аз сурудхонӣ саросема нашуда нафас гирифтан ва китфонро набардоштан лозим аст.