Раҳбар дегани кузатувчи эмас, авваломбор, барча ишларга бош-қош бўладиган, масъулият ва жавобгарликни ўзига оладиган, оғир пайтда бошқаларга намуна бўладиган, ташкилотчи, керак бўлса, ҳарбий жамоани ўз ортидан эргаштиришга қодир, куч қудрати ва иродаси бақувват инсон бўлиши шарт. Раҳбар ўз зиммасидаги вазифаларни самарали бажаришлари, жамоани қийнаётган жиддий муаммоларни чуқур ўрганиб, ечимини топиш, ўз ишига танқидий қараш қобилиятига эга бўлиши лозим. Энг муҳими ватанпарварлик ғояси раҳбарнинг энг асосий вазифаси эканлигини асло унитмасликлари керак.