Дунё тилшунослигида прагмалингвистика, лингвоаксиология, лингвоконцептология, лингвосемиотика ва лингвокультурология йўналишларидаги тадқиқотларнинг жадаллашуви натижасида сифат деривациясининг назарий масалалари, жумладан, тилнинг лексик-семантик тизимида сифатларнинг тутган ўрни ва уларнинг асосий типлари аниқланди. Сифатнинг семантик асослари ва уларни семик таҳлил этиш методлари такомиллаштирилиб, сифатнинг тил структурасидаги лингвистик вазифалари асосланди. Сифатларнинг лисоний табиатини таҳлил қилиш натижасида унинг тил луғат таркибини бойитишдаги ўрни белгиланди. Систем-структур тилшуносликка оид шу каби энг янги илмий-назарий концепциялар асосида қорақалпоқ тили сўз ясалишини ривожлантириш, айниқса, жаҳон тилшунослигининг янги концепцияларини қўллаган ҳолда сифат деривациясининг тўла ечимини топмаган жиҳатларини ёритиш ҳозирги қорақалпоқ тилшунослигини янги босқичга кўтариш учун хизмат қилади.