Давлатни модернизация қилиш ва янгилаш, давлат ва жамият қурилишини либераллаштиришга тааллуқли ислоҳотлар натижасида фуқароларнинг ўзини ўзи бошқариш органларининг ташкилий-ҳуқуқуй фаолияти ва уларнинг давлат ҳокимиятининг маҳаллий органлари билан ўзаро ҳамкорлигини такомиллаштириш муҳим аҳамият касб этмоқда. Фуқароларнинг ўзини-ўзи бошқариш органлари бошқа бошқарув тузилмаларидан бошқарув тизими сифатида ўзининг ноёблиги билан фарқ қилиб, фуқаролик жамияти институти сифатида қатнашади. Уларнинг ноёблиги шунда ифодаланадики, бошқарув жараёнида улар ҳуқуқнинг позитив нормалари билан бир қаторда жамият ҳаётининг табиий турда юзага келган нормаларига, яъни анъаналар ва урф-одатларга суянадилар.