1917 йилдан кейин ўлкада шўролар хукумати тўғридан-тўғри социалистик ижтимоий-иқтисодий муносабатларни зўрлик билан қарор топтириш йўлидан борди. Туркистоннинг иқтисодий ва ижтимоий ҳаётига доир тузилган барча дастурлар маxаллий шароитни ҳисобга олмай амалга оширила бошланди. Қисқа муддат ичида, 1917 йилнинг охирлари ва 1918 йилнинг биринчи ярмида ўлканинг 330 дан ортиқ кичик ва катта саноат корхоналари давлат ихтиёрига олинди. Бу даврда нафақат саноат корхоналари, хаттоки, xунарманд ва косиблар ихтиёридаги устахоналар, xунармандчилик қолиплари, дастгохлар, чархлар, хатто игналар ҳам мусодара қилинди, бу асрлар давомида шаклланиб келган меросий xунармандчилик анъаналарига бутунлай зид эди.