Ижтимоий-сиёсий муносабатлар тизимида маънавий интеграция жараёни, ҳозирги давр: миллий, минтақавий ва умумбашарий муаммолари ечимида муҳим омил бўлиб, уни фалсафий таҳлил этишнинг назарий ва амалий аҳамияти қуйидаги икки жиҳат билан белгиланади. Биринчидан, мазкур муаммолар ўз моҳиятига кўра, ижтимоий, иқтисодий, сиёсий, маданий, мафкуравий тараққиётнинг зиддиятли кечиши натижасида вужудга келадиган маънавий-ахлоқий инқирозни ва унинг глобаллашувини намоён қилиб, агар бу муаммолар тезкорлик билан ҳал қилинмаса, Ер юзидаги цивилизациянинг ҳалокатга маҳкумлиги барчага аниқ бўлиб қолмоқда. Иккинчидан, Ўзбекистон Президенти И.А.Каримов айтганидек: “ҳозирги вақтда маънавият масаласи нақадар ўткир ва ҳал қилувчи масалага айланиб бораётганини аксарият кўпчилигимиз ҳали ҳам чуқур тушуниб етганимиз йўқ” . Ваҳоланки, жаҳон жамоатчилиги барча глобал муаммоларнинг сабабларини ҳам, оқибатларини ҳам бартараф этишда жамият маънавиятини юксалтиришга, умуминсоний ва миллий маънавий қадриятларни интеграциялаштиришга муқобил йўл йўқлигини эътироф этишмоқда. Зеро, инсоният мазкур муаммоларни, фақат маънавиятни ривожлантириш орқали ҳал этилиши мумкинлигини англаб етмоқда.